Βοήθεια, έχω ωραίο άντρα!

Όταν είδα για πρώτη φορά το έτερόν μου ήμισυ, από απόσταση και χωρίς να ξέρω καν το όνομά του ακόμη, γύρισα και είπα στην τότε κολλητή μου: "Αυτόν τον θ έ λ ω". (Για να σας βάλω λιγάκι στο κλίμα, αναφέρομαι στην εποχή των δεινοσαύρων, όταν ήμαστε και οι δύο λιγότερο από δεκαέξι, και εκείνος είχε καταφτάσει ως καινούριος μαθητής στο σχολείο που πήγαινα). Παραδέχομαι φυσικά το αυτονόητο, ότι δηλαδή η συγκεκριμένη εν θερμώ δήλωσή μου ήταν αποτέλεσμα της εξωτερικής απλώς εμφάνισής του, και όχι κάποιας μεταφυσικού τύπου διαίσθησής μου ότι με αυτόν τον άνθρωπο επρόκειτο όντως να ταιριάξω εξαιτίας του χαρακτήρα του και των λοιπών εσωτερικών προσόντων του. Για να μη φτάσω στο σημείο να ομολογήσω, μάλιστα, ότι τόσο με απορρόφησαν τα...εξωτερικά προσόντα του, που μου πήρε αρκετό καιρό να αρχίσω να ασχολούμαι με τα εσωτερικά!

Λοιπόν, όπως θα καταλάβατε από τη συγκινητική εισαγωγή, ο καλός μου τυχαίνει να είναι, χμ, χμ, πώς να το πώ τώρα, πολύ εμφανίσιμος (συγκρατούμαι στο χαρακτηρισμό αδικώντας τον σε απαράδεκτο βαθμό, άλλά το κάνω σκόπιμα για να μην μου καταλογίσετε υποκειμενικότητα). Σημειώνω, δε, ότι πρόκειται για το είδος του "εντυπωσιακά" εμφανίσιμου άντρα, εννοώ που θα σου τραβήξει το βλέμμα εξαιτίας κάποιων χτυπητών χαρακτηριστικών, σε αντίθεση ας πούμε με άλλους ανθρώπους που μπορεί να είναι πολύ όμορφοι αλλά με πιο "ήσυχο" τρόπο.

Μακαρίζετε την τύχη μου που στραβώθηκε και με κοίταξε; Ωραία, καλά κάνετε. Είμαι πολύ ευτυχής που τον έχω, και πολύ περήφανη επίσης. Ωστόσο, αν φαντάζεστε ότι η κατάσταση είναι 100% ρόδινη για μένα, πλανάσθε πλάνην οικτράν! Το να έχεις ωραίο άντρα μπορεί ενίοτε να γίνει φοβερό -και μετά από επτά έτη σχέσης, μπορώ να σας αναλύσω το δράμα μου με κάθε λεπτομέρεια...

Πρώτη πτυχή του δράματος: τα σχόλια που σκοτώνουν

Υπάρχουν πάντα ορισμένοι άνθρωποι, που νομίζουν ότι το τακτ είναι προστατευόμενο είδος αντιλόπης του Αμαζονίου. Η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, δοθείσης της ευκαιρίας, δεν το έχει σε τίποτα να πετάξει ένα σχόλιο δολοφονικής αγένειας και χοντράδας, ρίχνοντας την αυτοεκτίμησή σου στο μείον τέσσερα, και, το χειρότερο, ανεβάζοντας τη πίεσή σου στο είκοσι τέσσερα. Κανένα ρόλο δεν παίζει, εν προκειμένω, η πρόθεση του σχολιάζοντος -το αν δηλαδή πρόκειται για κάποιον συνειδητά κακεντρεχή που θέλει να σε κάνει χώμα, ή απλώς για κάποιον αφελέστατο και υπερβολικά αυθόρμητο που ποτέ δεν θα σε πλήγωνε σκοπίμως αλλά πέταξε δυστυχώς τη μαλακία του.

Οι σχετικές εμπειρίες μου είναι αρκετές και απολαυστικές. Ως πρώτο παράδειγμα καλοπροαίρετου/ακούσιου σχολίου-βόμβα αναφέρω το περιστατικό με την (όντως) πολυαγαπημένη μου θεία, η οποία όταν είδε τη φωτογραφία του καλού μου γούρλωσε τα μάτια και πέταξε το αμίμητο: "Καλέ, αυτός είναι; Αλήθεια; Και τα 'χει μαζί σου;! Αυτός θα μπορούσε να έχει δέκα γκόμενες!"

Αν αυτό είναι το καλοπροαίρετο σχόλιο από έναν άνθρωπο που όντως με αγαπά, μπορείτε εύκολα να φανταστείτε τα κακοπροαίρετα, από ορισμένους του άλλου σογιού για παράδειγμα, ή από καλοθελητές γνωστούς με πολυγαμικά σύνδρομα. Ενδεικτικά αναφέρω μερικά που έφθασαν στα αυτιά μου όπως: "καλέ τι κάνει το παλικάρι μας με αυτή τη μπασμένη", "καλά ρε μαλάκα είσαι στο ΤΕΙ με τόσες γκομενάρες και τα 'χεις ακόμα με αυτήν", "κούκλος ο γιος σας, φτου-φτου, αλλά η κοπέλα του, πώς να το πούμε, λίγη του πέφτει" και τα λοιπά και τα λοιπά.

Δεύτερη πτυχή του δράματος: τα υπόλοιπα θηλυκά του πλανήτη

Αν υπάρχει μια μέγιστη αδικία μεταξύ των δύο φύλων την οποία παραδέχομαι, είναι αυτή που σχετίζεται με το θέμα φλερτ. Τι εννοώ; Είναι πολύ απλό. Εάν είστε άνδρας, το να φλερτάρετε μια ωραία γυναίκα που συνοδεύεται θεωρείτε αντικειμενικά ανεπίτρεπτο. Διότι εννοείται πως, κάθε αρσενικό που σέβεται τον εαυτο του, θα υπερασπιστεί λιγότερο ή περισσότερο βίαια τα κεκτημένα του, κάνοντας μάλιστα υπερήφανη την καλή του. Συνεπώς, ο κάθε λογικός άνθρωπος το σκέφτεται προτού φάει με τα μάτια ή ενοχλήσει με άλλο τρόπο μια κοπέλα που είναι έξω με το δικό της, όσο επιθυμητή και αν είναι, και συνήθως δεν το κάνει. Τι γίνεται όμως με τις γυναίκες στην αντίστοιχη περίπτωση;

Από ό,τι διαπιστώνω, είναι απλώς αδίστακτες. Υπό το πρόσχημα της χαριτωμενιάς, είναι ικανές να χουφτώσουν κυριολεκτικά τον άντρα σου μπροστά στα ίδια σου τα μάτια, χαμογελώντας σου ταυτοχρόνως γλυκά ή, ακόμη χειρότερα, αγνοώντας σε σαν να είσαι ο αόρατος άνθρωπος. Και φυσικά αν εσύ με τη σειρά σου τις ξεμαλλιάσεις ή τους ρίξεις τη μπουνιά που τόσο επιθυμείς, θα σε πούνε υστερική, κατίνα, φαντασιόπληκτη και θα κάνεις ρεζίλι και το συνοδό σου με τη σκηνή.

Εξαιτίας της εν λόγω σεξιστικής προκατάληψης, έχω υποχρεωθεί να ανεχθώ υπαλλήλους ζαχαροπλαστείων που δίνουν το χωνάκι στον καλό μου πεταρίζοντας τα βλέφαρα, κρεμώντας το αβυσσαλέο ντεκολτέ τους πάνω από τα παγωτά και λέγοντας ναζιάρικα "ειδικά για σένα, καλλιτεχνικό" - συμφοιτήτριες που περνώντας στο διάδρομο της σχολής τον τσιμπάνε όπου βρούνε σε ένδειξη και καλά φιλικής οικειότητας - γκαρσόνες που μπαστακώνονται απροκάλυπτα ακριβώς απέναντι από το τραπέζι μας και τον κοιτάνε λάγνα παίρνοντας εντελώς τυχαία εξωφρενικές πόζες - νοσοκόμες που στην κυριολεξία τον παρενοχλούν σεξουαλικά για μια απλή ακτινογραφία θώρακος, κολλώντας επάνω του σα βδέλλες για να του δείξουν πώς ακριβώς πρέπει να σταθεί...

Ο κατάλογος τέτοιων εμπειριών δεν έχει τέλος. Το καλύτερο, πάντως, το έζησα κατά τη διάρκεια ενός αποκριάτικου πάρτυ όταν, βγαίνοντας από την τουαλέτα του club, αντίκρυσα μια έξαλλη καρναβαλίστρια να έχει αγκιστρωθεί πάνω στον μασκαρεμένο Αττίλα άντρα μου φωνάζοντας "δέσε με μωρό μου δέσε με και κάνε με σκλάβα σου"...

Τρίτη πτυχή του δράματος: τα υπόλοιπα αρσενικά του πλανήτη

Αν νομίζετε ότι το πρόβλημα τελειώνει στα λυσσασμένα κοριτσάκια, κάνετε μεγάλο λάθος. Υπάρχουν, δυστυχώς για μένα, και λυσσασμένα αγοράκια! Εδώ πρέπει να κάνω έναν αναγκαίο διαχωρισμό:

α) άντρες που γουστάρουν άντρες: Ως γνωστόν υφίσταται και αυτό ως επιλογή, και για κακή μου τύχη ο άντρας μου φαίνεται να έχει πέραση και εκεί! Και εντάξει, μπορεί στην προκειμένη περίπτωση να μην αισθάνομαι άμεσα απειλούμενη, αλλά όπως και να έχει είναι λίγο δυσάρεστο να ακούς το ερωτευμένο ζευγαράκι των νεαρών στο πίσω τραπέζι να σκοτώνεται διότι προφανώς ο ένας εκ των δύο μπάνιζε τον άντρα σου. Πολύ δυσάρεστο είναι, δε, να παρενοχλεί τον άντρα σου ευθέως μεθυσμένος πελάτης του ξενοδοχείου όπου εργάζεται, σε τέτοιο σημείο που να λες πάλι καλά που δεν τον βίασε επιτόπου.

β) str8 άντρες που απλώς κάνουν γκάφα: όταν τυχαίνει να διαθέτεις το μαλλί της Ραπουνζέλ και εξαιρετικά οπίσθια, ο μέσος "πεινασμένος" αρσενικός θα σε κράξει στο δρόμο. Και θα είναι μάλιστα τόσο απορροφημένος από το θέαμα, που μάλλον θα παραβλέψει το γεγονός ότι είσαι σχεδόν ένα και ογδόντα, φοράς περφέκτο και περπατάς αντρικά. Τώρα, η φάτσα που θα πάρει όταν γυρίσεις σκασμένος στα γέλια και δει τα γένια σου, είναι τόσο αστεία που χαλάλι το όλο σκηνικό. Έχουμε γελάσει πολλάκις μέχρι δακρύων με τέτοιες φάσεις, αλλά συχνά καταντάει και αυτό ενοχλητικό, όταν ας πούμε περπατάμε μαζί και οι από πίσω μας περάσουν για κοπέλες και τους δύο, οπότε χωρίς κανέναν ενδοιασμό αρχίζουν να λένε ό,τι τους κατέβει.

Είδατε τι μας κάνουν οι ωραίοι και μοιραίοι;