Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

good fortune (με λίγο από Τούφα, κατάποση ξυστρών και μακρινά σχέδια επαγγελματικής αποκατάστασης)


Ο μικρός κλωτσάει.

Δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω –υποθέτω έχει μπόλικο χώρο ακόμα εκεί μέσα να κάνει τούμπες με την άνεσή του.

Τώρα δα, κάνει κάτι χτυπηματάκια αριστερά –πάλι . Υποθέτω ότι εννοεί καλημέρα, για έβδομη φορά. Ή ότι γουστάρει την PJ. Ή απλώς ότι, όπως λέει και το μωρό, είναι από τώρα νευρόσπαστος σαν και μένα.

Τον έχω συνηθίσει. Όχι ότι ήταν και δύσκολο, δηλαδή· είναι πάρα πολύ καλός, δεν με έχει ενοχλήσει καθόλου. Μόνο τη γκαρνταρόμπα μου σαμποτάρισε από την αρχή σχεδόν, αλλά αυτό, προφανώς, ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Ευτυχώς καλοκαίριασε, εξάλλου, και το θέμα ντύσιμο γίνεται πιο εύκολο –δεν έχω να ψάχνομαι πώς θα κουμπώσω το παλτό και τέτοια.

Ζαλάδες, ναυτίες, μαλλιά που πέφτουν ή δεν πέφτουν, τρίχες που βγαίνουν περισσότερες ή λιγότερες, κουλά με το φαγητό και τις μυρωδιές, γενικότερο ψυχοτραλαλά –αστικοί μύθοι. Μοναδική εξαίρεση το νες καφέ, που δε θέλω να το δω ούτε ζωγραφιστό. Όχι ότι θα ξεράσω και τέτοια (ήμαρτον, μόνο με 4+ ποτά ενδεχομένως ξερνάω και, επί του παρόντος, διανύουμε ασφαλώς περίοδο πλήρους ποτοαπαγόρευσης), αλλά δεν το γουστάρω. Το δεύτερο-τρίτο μήνα, να πω την αλήθεια, δε γούσταρα κανένα καφέ. Τώρα τους πίνω όλους πολύ ευχαρίστως, εκτός από το συγκεκριμένο· μπλιαχ. Ε, κάποια παραξενιά έπρεπε να μου βγει κι εμένα, όλοι (ακόμα κι ο γιατρός) με κοιτάνε σαν τον άνθρωπο ελέφαντα όταν λέω ότι δεν έχω κανένα σύμπτωμα.

Πολύ θα ήθελα να συστήσω την κοιλιά και στην Τούφα, αλλά η Τούφα κατάπιε προ ημερών, άνευ οποιουδήποτε λόγου, ένα κομμάτι πλαστικό δεκαπέντε πόντους, πράγμα που μάλλον αποδεικνύει ότι μετά βίας επικοινωνεί με το άμεσο περιβάλλον της, πόσο μάλλον με κοιλιές και έμβρυα. Υποθέτω βάσιμα ότι θα ασχοληθεί (αν ασχοληθεί) με την παρουσία του μικρού μόνο όταν θ’ αρχίσει να της τραβάει την ουρά.

[Επισήμανση:
 Στην περίπτωση που στο σημείο αυτό αισθάνεστε μυστηριωδώς την ανάγκη:
 α) να με ρωτήσετε πώς έχω γάτα όντας έγκυος, τι θα κάνω τη γάτα όταν γεννηθεί το μωρό κ.λπ., β) να με προειδοποιήσετε ότι θα πάθω τοξόπλασμα (όπως η κουνιάδα της γειτόνισσας του μπατζανάκη της δεύτερης εξαδέλφης σας), ότι η γάτα θα φάει/δαγκώσει/γρατζουνίσει/τυφλώσει/βιάσει το μωρό μόλις το δει, ότι το μωρό θα αρρωστήσει/πάθει  άσθμα, αλλεργία, ψυχολογικά προβλήματα/πεθάνει από τις τρίχες/τα μικρόβια/τα σάλια/τα νύχια της γάτας, γ) να με κατηγορήσετε ως αδαή/αναίσθητη/βρωμιάρα/επιπόλαιη/όλα τα προηγούμενα που δεν νοιάζομαι για τα παραπάνω,
παρακαλείστε θερμά να την καταπολεμήσετε και/ή να εγκαταλείψετε πάραυτα το παρόν ιστολόγιο. (Για να μην ξεχνιόμαστε, το ίδιο ακριβώς ισχύει αν σας προέκυψε, εντελώς ξαφνικά, η παρόρμηση να μου διηγηθείτε κάποιο συγκλονιστικό pregnancy/birth horror story, λόγου χάρη την περίπτωση μιας φίλης της άνωθεν κουνιάδας που γέννησε τον εωσφόρο με τρία μάτια, που κοιλοπονούσε εβδομήντα έξι ώρες, που το μωρό είχε δεθεί φιόγκο με τον ομφάλιο λώρο και της έκαναν μια καισαρική τομή ενάμισι μέτρο, και τα λοιπά και τα λοιπά).
Σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύετε να σας προκαλέσει σωματική βλάβη ένας πολύ σιχτιρισμένος άνθρωπος, στον οποίο, παρεμπιπτόντως, θα δώσει ελαφρυντικά και το δικαστήριο λόγω ορμονών και  που, αν είχε αρχίδια, θα του είχαν φτάσει σίγουρα στα γόνατα από ανάλογες παρατηρήσεις γνωστών/γειτόνων/συγγενών/συναδέλφων, οι οποίοι επιμένουν (με επιχείρημα πάντα εκείνη την πουτάνα την κουνιάδα) να αγνοούν ότι κάποιος διαθέτει τον κοινό νου συν δύο πτυχία, παρακολουθείται από μαιευτήρα και συμβουλεύεται παιδίατρο, και συνεπώς μπορεί να παίρνει μερικές αποφάσεις για τη ζωή και την οικογένειά του χωρίς τη φανταστρουμφική γνώμη τους .
Ουφ.
Τα είπα.
Ευχαριστώ.]

Τι έλεγα; Α ναι, για την Τούφα και το πλαστικό που κατάπιε. Παρεμπιπτόντως, μην ανησυχείτε, χαίρει άκρας υγείας. Εδώ το μωρό έχει καταπιεί (μεταξύ πολλών άλλων) ξύστρα. ΞΥΣΤΡΑ. Ναι, ξύστρα. Μεταλλική. (Όχι, δεν γνωρίζω γιατί το έκανε - Ούτε η μάνα του γνωρίζει - Ναι, ήταν πάνω από πέντε χρονών - Για περισσότερες απορίες/συνεντεύξεις/αποκλειστικές φωτογραφίες, μπορείτε να απευθύνεστε μέσω εμού στον ίδιο, θα δω πώς μπορώ να σας βολέψω).

Τώρα που το σκέφτομαι, αν πηγαίνει κληρονομικά, ο μικρός θα έχει βάσιμες ελπίδες να κάνει καριέρα καταπίνοντας σπαθιά σε τσίρκο.