Συνοπτικό προφίλ του συντάκτη της ηλεκτρονικής επιστολής:
Γυναίκα, ετών 31, μόλις άνοιξε σπίτι με τον εκλεκτό της καρδιάς της. Καλά, θα το ομολογήσω: Αδερφή μου!
Enzoy!
"τα ρεβύθια του τρόμου ή ευτυχώς που έχω κι άλλα προσόντa (1,77 με τακούνια, καλό κρεββάτι κτλ)"
Αγοράζεις (με πόνο ψυχής είναι η αλήθεια και προσπερνώντας αποφασιστικά τα ψυγεία με τις υπέροχες μπριζόλες) ένα σακουλάκι ρεβύθια. Περνάνε αρκετές μέρες (το απωθείς όσο μπορείς), ε, έρχεται η στιγμή που πρέπει να τα φτιάξεις. Ψάχνεις έντρομη στο ιντερνετ μεταξύ συνταγών που τα μουσκεύουν σε σόδα, σε νερό, τα τρίβουν δυνατά με πετσέτες και δεν ξέρω τι άλλο (τι διάολο, ραδιενεργά είναι ;). Καταλήγεις σε μία συνταγή που σου φαίνεται νορμάλ. Τρως και τις τελευταίες σου μονάδες στο κινητό για να επιβεβαιώσεις τη συνταγή απ' τους γονείς σου.
Βάζεις τα ρεβύθια στο νερό και περιμένεις υπομονετικά να δεις αυτούς τους αφρούς που σε πληροφόρησαν ότι πρέπει να ξαφρίσεις αλλά αφροί δεν βγαίνουν ! Δοκιμάζεις ό,τι μπορείς να φανταστείς : δυναμώνεις τη φωτιά, σιγανεύεις τη φωτιά, ανοίγεις το καπάκι, κλείνεις το καπάκι : αφροί γιοκ! Το παίρνεις απόφαση ότι δεν υπάρχει κάτι να ξαφρίσεις και αρχίζεις το μαγείρεμα (βάζεις λάδι, κρεμμύδι κτ.λ.). Λες ουφ, ας αράξω ! Αμ δε!
Πληροφορείσαι ξαφνικά ότι αυτοί οι περίφημοι αφροί είναι, λέει, τοξίνες που πρέπει να φύγουν. Οπότε παρά να δηλητηριαστείς, πετάς λάδια, κρεμμύδια κτλ. και ξαναβάζεις τα ρεβύθια με νερό για να ανακαλύψεις τους αφρούς και να τους εξολοθρεύσεις! Μετά από κανένα μισάωρο το μόνο πράγμα που εμφανίζεται στην κατσαρόλα είναι κάτι ελάχιστα και κατά τα φαινόμενα ακίνδυνα άσπρα στα πλάγια της κατσαρόλας. Πιστή, όμως, στο καθήκον σου τους βγάζεις με επιμέλεια και ζήλο μία, δύο και τρεις φορές.(πασαλείβοντας την κεραμική καινούργια κουζίνα). Και αρχίζεις το μαγείρεμα. Φτάνεις στο στάδιο του κορν φλάουερ. (μετά από κανένα δίωρο, τι διάολο, ρεβύθια είναι ή πέτρες;;;)
Διαλύεις το κορν φλάουερ στο λεμόνι και το ρίχνεις στο φαγητό. Για να ανακαλύψεις ότι έγινε μαχτή και λάσπιασε. Βγάζεις τα υπολείμματα μαχτής με τα δάχτυλα (καιγόμενη) και το παίρνεις απόφαση ότι δεν θα χυλώσουν. Λες δεν πειράζει, καλά θα βγουν κι έτσι. Δοκιμάζεις....
Πετάς τα βρωμορεβύθια στα σκουπίδια και κάνεις μεξικάνα, σουβλάκι ή οτιδήποτε άλλο.
Παρακαλώ πολύ ενημέρωσε και το μπαμπά!
Φιλάκια
Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου