σαμπουάν (ή ο ύπνος του δικαίου)

Κάνοντας προχθές τα ψώνια της εβδομάδας (στο πλησιέστερό μου μεγαθήριο σούπερ-μάρκετ, μιας και κάθε περιοχή έχει πλέον αποκτήσει το δικό της), κι ακολουθώντας τις επιταγές της τσαλακωμένης λίστας μου, βρέθηκα μπροστά στο ράφι με τα σαμπουάν. Συγγνώμη, στα ράφια. Πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, ένας ολόκληρος διάδρομος σαμπουάν. Μια τρομαχτική συγκέντρωση μπουκαλιών κάθε χρώματος και σχήματος. Πρόχειρα υπολόγισα το περιεχόμενο σε μερικούς τόνους σαπουνιού για μαλλιά, ποσότητα ικανή να ξεβρωμίζει τους όπου γης άλουστους για τα επόμενα εκατό χρόνια…
Θα μου πείτε τώρα, πρώτη φορά μπαίνω σε σούπερ-μάρκετ; Όχι βέβαια. Αλλά να, αυτά τα σαμπουάν, πώς να σας το πω, ξαφνικά με σόκαραν. Εξηγούμαι: μέχρι πριν κάποια χρόνια, κάθε μάρκα έβγαζε τρεις-τέσσερις τύπους. Για λιπαρά, για κανονικά, για ξηρά μαλλιά. Άντε και κανένα ειδικό για τα βαμμένα. Όμορφα κι απλά, έπαιρνες ένα μπουκαλάκι κι έφευγες, χωρίς πολλή σκέψη. Τώρα, χρειάζεσαι τουλάχιστον έναν δεκάλεπτο διαλογισμό για ν’ αποφασίσεις: σαμπουάν για μπούκλες, για θαμπά μαλλιά, για άτονα, για μαλλιά με ψαλίδα, για μαλλιά χωρίς όγκο, για ξανθά, για κόκκινα, για λιπαρές ρίζες και ξηρές άκρες, σαμπουάν ειδικά για το καλοκαίρι ή το χειμώνα, για μακριά μαλλιά, για, για…
Προφανώς, το σωστό σαμπουάν έχει αναχθεί από καιρό σε παράγοντα ύψιστης σημασίας για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Τόση έρευνα αποκλείεται να γίνεται για το τίποτα, δεδομένου πως χαρακτηριζόμαστε όντα λογικά. Απλώς, εγώ μόλις τώρα το πήρα χαμπάρι. Και στέκομαι, η δυστυχισμένη, ενεά μπροστά στις αναρίθμητες διαφορετικές ταμπελίτσες, τρέμοντας μήπως κάνω λάθος επιλογή: άμα δηλαδή έχεις λιπαρά μακριά μαλλιά άτονα χωρίς όγκο και με μια δόση ψαλίδας, τι παίρνεις;…Δεσποινίς, λίγη βοήθεια!
Αν το καλοσκεφτώ όμως, είναι καταπληκτικό το τι μας προσφέρει η ανεπτυγμένη δυτική κοινωνία μας. Πόσο εξαίρει την αξία του ατόμου, πόσο σέβεται την όποια του ιδιαιτερότητα. Να, για παράδειγμα, τόσος κόπος για να έχει κάθε πολίτης τη δυνατότητα να επιλέξει το κατάλληλο γι’ αυτόν σαπούνι. Κι όχι μόνο αυτό. Σε όλα τα προϊόντα, από τα απολύτως απαραίτητα μέχρι τα πλέον άχρηστα, μια τεράστια ποικιλία είναι εκεί και μας περιμένει. Μπείτε σ’ ένα πολυκατάστημα και θα το διαπιστώσετε. Είστε απολύτως ελεύθεροι να διαλέξετε τη συσκευασία τυριού που σας βολεύει περισσότερο, τη μάρκα αποσμητικό που ταιριάζει με την προσωπικότητά σας, την απόχρωση κραγιόν που αναδεικνύει το χρώμα της επιδερμίδας σας. Οι διαφημίσεις φροντίζουν άλλωστε να μας το υπενθυμίζουν διαρκώς: όλα τούτα υπάρχουν ειδικά για μας, φτιάχτηκαν για να καλύπτουν τις απολύτως προσωπικές μας ανάγκες. Αν αυτό δεν είναι ποιότητα ζωής στην εποχή του καταναλώνω ίσον υπάρχω, τότε τι; Φανταστείτε δηλαδή να βρίσκαμε ένα ωραίο πρωί στη θέση του κοντινού μας διώροφου σούπερ-μάρκετ ένα μπακαλικάκι! Σκέτος εφιάλτης, το δίχως άλλο. Μεμιάς το πολιτισμένο εγώ μας, συμπυκνωμένο στο τρίπτυχο διαλέγω-αγοράζω-ευτυχώ, θα πήγαινε περίπατο…Όχι δηλαδή να λουστούμε και με πράσινο σαπούνι!
Αφήστε με λοιπόν εμένα τη μίζερη να γκρινιάζω που τα βρίσκω σκούρα με την επιλογή σαμπουάν. Κατά βάθος, η όλη διαδικασία είναι σωτήρια. Επειδή, γυρίζοντας αργότερα στο σπίτι, χορτάτη (μέχρι σκασμού) από το θαύμα τούτο της ποικιλίας, παραζαλισμένη από την προσπάθεια να διαλέξω, γαλήνια που στο εξής θα προσφέρω στο μαλλί μου την απαραίτητη φροντίδα, σ’ αυτήν την ιδανική (κι ακίνδυνη) με άλλα λόγια κατάσταση, ελάχιστα θα ενοχληθώ από τα πανομοιότυπα τηλεοπτικά παράθυρα με τους πανομοιότυπους γελοίους που εμπαίζουν συστηματικά την (εναπομείνασα) νοημοσύνη μου. Ακόμη λιγότερο θα προβληματιστώ στη σκέψη πως η ελευθερία μου περιορίζεται στην εξουσία που ασκώ στο τηλε-κοντρόλ μου, κάνοντας ζάπινγκ από το ένα κανάλι στο άλλο (ίδιο κι απαράλλαχτο) κανάλι, αφού την τηλεόραση ούτως ή άλλως θα την ανοίξω - το επιβάλλει το ένστικτο του Homo sapiens, ή κάποιος φοβερός νόμος εγγεγραμμένος στο ασυνείδητό μου. Και βέβαια δεν πρόκειται να χολοσκάσω, που καθημερινά κάποιοι άλλοι καθορίζουν τις συνθήκες ζωής μου, την πορεία της οικονομίας, την πολιτική ζωή της χώρας μου, το μέλλον του ίδιου του πλανήτη.
Τι είναι, άλλωστε, όλα τούτα τα βαρυσήμαντα κι αφηρημένα, μπροστά στην απτή ελευθερία μου να επιλέγω σαμπουάν. Με χαλαρωτικά εκχυλίσματα φυτών κατά προτίμηση, για όνειρα γλυκά.